Rodzic, czyli matka

Dziękuję Agnieszce Graf za jej artukuł opublikowany w dzisiejszych Wysokich Obcasach.

Sama już o tym wielokrotnie pisałam na poważnie i ironizując, że dzieje się coś bardzo niedobrego z mężczyznami. W chwili, kiedy kobiety coraz bardziej włączają się w życie społeczne, pracując zawodowo i na deser jeszcze próbując być matkami, sytuacja mężczyzn się nie zmieniła, gdyż od zawsze do nich należało tylko zapewnienie bytu rodzinie.

Teraz w zapewnieniu środków na utrzymanie pomagają im żony i partnerki, a oni nie zrobili niemal nic, aby w tej sytuacji również coś zmienić we własnym funkcjonowaniu domowym.

Byli i są władcami świata zarządzającymi prokreacją i nie ponoszącymi z tego tytułu niemal żadnych konsekwencji.

List Agnieszki Graf skierowany do najwyższych władz, w którym proponuje wydłużenie urlopu ojcowskiego z dwóch do sześciu bodaj tygodni spotkał się z całkowitym lekceważeniem.

Panowie wiedzą, jak trudna jest rola opiekuna dzieci i podejmują ją jedynie marginalnie. Jak w słynnym żarcie: Dziecko zadaje matce setki pytań, a ojcu tylko jedno: Gdzie jest mama?
To ponury żart, wskaujący, że wychowujemy nasze dzieci trochę jakby były sierotami.

Kobiety zrobiły w ostatnim stuleciu wielki krok do przodu, jeśli chodzi o poprawę swego statusu społecznego.
W większości znanych mi domów to kobieta podejmuje strategiczne decyzje, ona zarządza finansami. To bardzo duża, historyczna wręcz zmiana.
Kobiety zrobiły ten krok kosztem statusu mężczyzn. Mężczyźni bronią się przed oddaniem pola w najlepszy możliwy sposób - biernością.

Nauka, jaką daję kolejnym dziewczynom moich synów jest jedna: Nie przesadzaj w poświęceniu, bo nikt twojego poświęcenia nie zauważy.

 Rzeczy zrobionych nie widać.

Czy wobec tego dziwicie się spadkowi dzietności Polek? Czy zdumiewają was te tłumy singielek, które wolą niezobowiązującą randkę od wieloletniego niewolnictwa? Mnie nie.

Na szczęście dziewczyny mają wybór. Chciałyby może mieć rodzinę, ale bardziej cenią sobie wolność i samostanowienie, bo żaden facet nie da im pewności, że będzie postępował inaczej od tysięcy innych, których matki - tak, tak, uderzmy się w piersi!  nie nauczyły, że dom to takie samo miejsce pracy, jak firma i za dom się odpowiada.

Nie nauczyłyśmy naszych synów słać łóżek, odkurzać, prasować, myć okien, dbać o zawartość lodówki, obsługiwać pralkę, zmywarkę i inne sprzęty.

Tę listę naszych grzechów można by jeszcze długo ciągnąć.
Zabrakło nam konsekwencji.

Zacznijmy więc może od dziś i pokażmy mężczyznom, gdzie w domu znajduje się zsyp, jak włączyć pralkę i gdzie stoi odkurzacz. Jutro niedziela, mają wolne, świetny dzień na zmiany.

W dobrze pojętym interesie własnym i społeczeństwa, skończmy z fałszywym kultem machismo. Włączmy mężczyzn do odpowiedzialności za siebie na poziomie domowym, a wielki świat tylko na tym skorzysta.

Może wtedy nauczą się, tak jak my, myśleć o kilku rzeczach naraz? Może wreszcie będą mieli mniej czasu na używki i oglądanie telewizji? Może zrozumieją, dlaczego tak ciągle zrzędzimy?  

Dixi.